O απολογισμός του Νίκου Μαγγίτση για το Nepal Project 2017

Τον απολογισμό για το Nepal Project 2017 έκανε στην προσωπική του σελίδα στο facebook ο Νίκος Μαγγίτσης. Αναλυτικά:

«Είναι 7 Ιουνίου 2017, 18:00 απογευματινή και τρέχω (αποθεραπεία γαρ από το ταξίδι μας στο Νεπάλ) στην παραλιακή της Αγριάς προς το Σουτραλί. Κάπου εκεί στην παραλία τα πόδια μου κοντοστέκονται, γυρίζω αυτόματα το πρόσωπό μου στη θάλασσα και στο μυαλό μου έρχεται η στιγμή που άρχισαν όλα:

Είναι Ιούλιος του 2016, περασμένο καλοκαίρι, ο Λευτέρης μόλις έχει επιστρέψει από τα Πυρηναία και εγώ μόλις έχω τελειώσει από ένα πολυήμερο trekking στη Νότια Κρήτη. Κωπηλατώ ένα θαλάσσιο καγιάκ και ο Λευτέρης κολυμπά διασχίζοντας τον Παγασητικό.

Εκεί λοιπόν στα ρηχά νερά της παραλίας της Αγριάς, του προτείνω να ταξιδέψουμε παρέα στα ψηλά βουνά των Ιμαλαΐων.

Η απάντηση ήταν θετική (με προβλημάτισε βέβαια που ήταν άμεση και χωρίς ιδιαίτερη σκέψη) και όλα άρχισαν κάπως έτσι.

Δεν ήταν εύκολο να οργανωθεί και να ξεκινήσει μια αποστολή με δύο στόχους,  αποτελούμενη από έξι άτομα, που όλοι τους μαζί δεν είχαν ξαναβρεθεί, και μάλιστα σε μια δύσκολη και απαιτητική αποστολή.

Από τις αρχές του έτους σε Πήλιο, Πάρνηθα, Παγασητικό, Όλυμπος, Αλκαζάρ κλπ και η ομάδα βρίσκεται και ανταπεξέρχεται σε δύσκολες και ιδιαίτερες καταστάσεις. Κινηματογραφικά με Καραμάνη, Chris Douros, Νούσια η ομάδα πετάει, οργανωτικά με Tom Kolokithas και Vassilis Sfakianopoulos η αποστολή είναι GO…. προπονητικά με Μαρία, Λευτέρη και Νίκο προσπαθούμε να κουράζουμε τα κορμιά μας και το Πάσχα δεν αργεί να έρθει...

Από τον παραδοσιακό οβελία της Ελλάδας στο παραδοσιακό NAMASTE του Nepal και τον Pathak Haridev να μας περιμένει στο αεροδρόμιο του Kathmandu, Nepal με τα χρωματιστά λουλουδένια κολιέ και πλήθος Νεπάλεζων αχθοφόρων να θέλουν να μας μεταφέρουν τις αποσκευές μας στο μικρό βανάκι μας. Έτσι, λοιπόν, ξεκινάει σε Νεπαλέζικο έδαφος η περιπέτειά μας.

Στόχος είναι η όλη αποστολή να κινηματογραφηθεί (από Καραμάνη, Νούσια, Σφακιανόπουλο) ο Λευτέρης να τρέξει κάτω από τις 72 ώρες FKT του Annapurna Circuit, εγώ να σκαρφαλώσω στο άγνωστο Pisang Peak 6091 μέτρα υψόμετρο και η Μαρία να υποστηρίξει, όλους τους παραπάνω (να τρέξει με τον Λευτέρη κάποια κομμάτια), να ανέβει μέχρι το High Camp στα 5100 μέτρα στο Pisang Peak 6091M μαζί μου, να κινηματογραφήσει και πολλά ακόμη.

Σκοπός είναι να μαζέψουμε χρήματα για να βοηθήσουμε το έργο της Κιβωτός του Κόσμου. Σκοπός και στόχος σοβαροί, με ιδιαιτερότητες και πολλές δυσκολίες τόσο αντικειμενικές όσο και υποκειμενικές.

Επεισόδιο πρώτο: η προετοιμασία

Εκεί στα βράχια στον Άγιο Ονούφριο Βόλου έγινε η πρώτη μας αναρρίχηση με τον Λευτέρη και η κινηματογραφική ομάδα να ¨τραβάει” ανελέητα, πλάνα όμορφα και εντυπωσιακά. Η συνέχεια έγραψε στο διάπλου του Παγασητικού κόλπου, κάνοντας καγιάκ με τον Μπόμπο, και αργά το βράδυ στο στάδιο Αλκαζάρ στη Λάρισα με τον Λευτέρη να αγωνίζεται σε ένα 12 ώρο αγώνα δρόμου. Το ίδιο απόγευμα η ομάδα ανεβαίνει στις δυτικές πλαγιές του Ολύμπου και εκεί  γίνονται περισσότερο φίλοι παρά συνεργάτες.

Επεισόδιο δεύτερο: Νεπάλ / Ιμαλάια

Δεν αργεί να ρθει το Πάσχα, 17 Απριλίου και 18 όπως μερικοί σκόπευαν (κύριε Chris), και να ‘μαστε στο Ελ. Βενιζέλος, με αγαπημένα πρόσωπα, και αρκετή συγκίνηση στην εκκίνηση ενός ταξιδιού που θα μας έφερνε τόσο μακριά αλλά και αρκετά ψηλά, σε στόχους και υψόμετρο. Δεν ήταν απλά τα πράγματα για ομάδα που βρέθηκαν 2-3 μήνες νωρίτερα, και που ο καθένας έρχεται από τον δικό του κόσμο, τις δικές ιδιαιτερότητες και τα δικά του θέλω.

Όλα αυτά τα θέλω όμως παραμερίστηκαν εκεί ψηλά, όλες οι ιδιαιτερότητες εξαφανίστηκαν και όλοι οι διαφορετικοί κόσμοι, έγιναν ένας κόσμος. Δεν προσπαθήσαμε να γίνουμε ήρωες, δεν παλέψαμε να γίνουμε οι καλύτεροι στον κόσμο. Γίναμε όμως καλύτεροι στον δικό μας κόσμο... Η ανάβαση στην κορφή Pisang και στα 6091 μέτρα αποτελεί μια σοβαρή διαδικασία, και για την ομάδα μας ήταν ακόμη κάτι πιο σοβαρό.

Με Καραμάνη, Νούσια και Σφακιανόπουλο να κινηματογραφούν ασταμάτητα, με Λευτέρη και Μαρία να ανεβοκατεβαίνουν από το base camp στο high camp ο εγκλιματισμός μας έγινε σωστά και αποτελεσματικά. Η προσπάθεια κορυφής γίνεται νωρίς στις 24 Απριλίου και σταματά 180 μέτρα πριν την κορφή.

Με τη λογική να υπερισχύει του συναισθήματος, και τις δικλίδες ασφαλείας να μας προστάζουν να επιστρέψουμε πίσω από τη δυτική κόψη στα 5920 μέτρα, έχω ακόμη μια πικρή ορειβατική γεύση στο λουκούλλειο εκείνο γεύμα του Nepal Project 2017.

Όπως και να έχει όμως με 70 χλμ την ώρα άνεμο και τα βράχια να πέφτουν δίπλα μας αλλά και μερικά πάνω μας (το κράνος meteor της Petzl ήταν σωτήριο, πανάλαφρο και πρακτικότατο) Ο καιρός δεν ήταν και ο καλύτερος δυνατός σύμμαχος (με τις μεμβράνες της Marmot όλα γίνονται ευκολότερα) αλλά από την άλλη έτσι είναι τα βουνά, δεν κάνουμε συμβόλαια εκεί πάνω και δεν υπάρχει χρόνος και πολυτέλεια για “πρόβες”, εκεί στην κορφή γίνεται μία και μόνο “παράσταση” !!!

Σεβαστή η άποψη των Sherpas της ομάδας και επιστρέφουμε μια ανάσα από την κορφή.... Μπορεί με λύπη να γύρισα την πλάτη μου στην κορφή αλλά με ιδιαίτερη χαρά γύρισα τα μάτια μου στους συντρόφους Μαρία, Λευτέρη, Χρήστο Βασίλη και Πέτρο που η αγκαλιά τους ήταν μεγαλύτερη ανταμοιβή από αυτή της ανάβασης στην κορφή του Pisang.

Εξάλλου χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει. Ο Λευτέρης έχει ήδη εγκλιματιστεί καλά, νιώθει δυνατός και είναι γρήγορος ακόμη και στα 5000 μέτρα και το Annapurna Circuit μας περιμένει...

 Δεν είναι και μικρό πράγμα να διανύσεις 218 χιλιόμετρα σε λιγότερο από 72 ώρες, με route finding εξαιρετικά δύσκολο και σε πολύ μεγάλα υψόμετρα μέχρι τα 5416 μέτρα. Ο Λευτέρης αποδείχτηκε σκληρό καρύδι και ολοκλήρωσε το Annapurna Circuit σε 68 ώρες και 20 λεπτά. Τίποτε λιγότερο από αυτό δεν περίμενα, ούτε εγώ ούτε η υπόλοιπη ομάδα. Ένα μεγάλο μπράβο τόσο στον Λευτέρη όσο και στην ομάδα που στήριξε την προσπάθειά του. Επιτέλους ένα σημαντικό FKT (fastest known time) ανήκει σε Έλληνα αθλητή. Τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε από αυτό το δυνατό κορμί με την ατσάλινη ψυχή;

Επεισόδιο τρίτο, Η ομάδα/ πρωταγωνιστές

Petros Nousias: Ο άνθρωπος που είναι γεννημένος να ταξιδεύει και να κινηματογραφεί τα δύσκολα, τα απίστευτα. Δυνατό του σημείο είναι να αναπλάθει με απόλυτη επιτυχία τον χαμένο χωροχρόνο του.

Christos Karamanis: Επαγγελματίας κινηματογραφιστής, ιδανικός σκηνοσύντροφος, τέλειος συνομιλητής. Ονειρεύεται και προγραμματίζει ταξιδιωτικές εικόνες σε απόλυτη αρμονία με το τέλειο χιούμορ του. Δυνατό του σημείο να ηρεμεί την ένταση, να πατάει στη γη με το βλέμμα του ψηλά.

Vassilis Sfakianopoulos: Ο άνθρωπος (μαζί με το Θωμά) πίσω από το Nepal Project, και μπροστά σε κάθε δύσκολη στιγμή. Όσο η αποστολή ήταν Go… μας έλυνε τα προβλήματα και το κινηματογραφικό του δαιμόνιο έδωσε πολλές όμορφες εικόνες στην αποστολή. Δυνατό του σημείο η παραγωγή της μπύρας Pisang.

Leuteris Paraskeuas: Τα είπα παραπάνω. Τίποτε περισσότερο από το αδάμαστο κορμί του και τίποτε λιγότερο από την ατσάλινη ψυχή του. Δυνατό του σημείο η απίστευτη ηρεμία του ακόμη και στα πολύ δύσκολα και η καλή του καρδιά.

Σαρίδου Μαρία: Το χαμόγελο της αποστολής, η αισιόδοξη νότα του ταξιδιού. Με εξέπληξε η προσαρμοστικότητά της στα δύσκολα και οι αντοχές της στο υψόμετρο. Δυνατό της σημείο είναι ότι σκέφτεται με γυναικεία οξυδέρκεια και αντιδρά με ανδρική λογική και σθένος».