Παγκόσμια θλίψη για το θάνατο του Γιόχαν Κρόιφ

"Με θλίψη ανακοινώνουμε πως ο Γιόχαν Κρόιφ (68) έφυγε από τη ζωή έχοντας στο πλευρό του την οικογένειά του, μετά από μια σκληρή μάχη με τον καρκίνο, στη Βαρκελώνη στις 24 Μαρτίου. Σας παρακαλούμε να σεβαστείτε την οικογένειά του σε αυτές τις δύσκολες ώρες».
Με αυτή τη λιτή ανακοίνωση, η οικογένεια του Γιόχαν Κρόιφ έκανε γνωστή την άσχημη είδηση του θανάτου του μεγάλου Ολλανδού. Μόλις στις 22 Οκτωβρίου είχε γίνει γνωστό πως ο Κρόιφ έδινε μάχη με τον καρκίνο στους πνεύμονες. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών και τη γενναία μάχη που έδωσε ο ίδιος, ο εκ των κορυφαίων ποδοσφαιριστών όλων των εποχών δεν τα κατάφερε.

Γεννήθηκε στις 25 Απριλίου 1947 στο Άμστερνταμ. Δίπλα στο γήπεδο του Άγιαξ ήταν το σπίτι του. Αυτή ήταν η μοίρα του. Η οικογένειά του ήταν φτωχή, η μητέρα του άρχισε να δουλεύει ως καθαρίστρια στον σύλλογο. Σε αυτήν οφείλει τη ζωή και την καριέρα του. Αυτή η γυναίκα μουρμούριζε τους ανθρώπους του Άγιαξ να δοκιμάσουν τον γιο της. Τα κατάφερε. Το 1959 αυτό το ξανθό και αδύνατο αγόρι εντάσσεται στις ακαδημίες του Αίαντα και το 1964 προβιβάζεται στη μεγάλη ομάδα και γίνεται ο φυσικός ηγέτης της καθώς σε 229 εμφανίσεις πετυχαίνει 190 γκολ. Ταυτόχρονα, το 1966 και συγκεκριμένα στις 7 Σεπτεμβρίου αγωνίζεται για πρώτη φορά στην Εθνική Ολλανδίας εναντίον της Ουγγαρίας.Το 1973 μετακομίζει στηn Μπαρτσελόνα γοια ποσό που σήμερα αντιστοιχεί σε 2,5 εκατομμύρια ευρώ. Στην Ισπανία αγωνίστηκε για περίπου πέντε χρόνια. Το 1979 κάνει υπερατλαντικό ταξίδι και για δυο χρόνια αγωνίζεται στην Αμερική, πιο συγκεκριμένα στους Los Angeles Aztecs την περίοδο 1979-1980 και στους Washington Diplomats το 1980-1981. Το 1981 επιστρέφει στην Ευρώπη, στην ισπανική Λεβάντε, και φοράει την φανέλα της για 10 συμμετοχές. Μετά από αυτό γυρίζει στην μεγάλη του αγάπη, τον Άγιαξ, από το 1981 έως το 1983 και την περίοδο 1983-1984 κλείνει την καριέρα του στη Φέγενορντ σε ηλικία 37 χρονών. Παρά την ηλικία του βοηθάει σημαντικά τη Φέγενορντ να πάρει το πρωτάθλημα.

Σε συλλογικό επίπεδο κατέκτησε Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ολλανδίας, Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης, Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ισπανίας, Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και Διηπειρωτικό. Επίσης κατέκτησε τη δεύτερη θέση με την Εθνική Ολλανδίας στο Μουντιάλ της Γερμανίας το 1974. Τέλος το 1999 αναδείχθηκε κορυφαίος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής του αιώνα και κορυφαίος Ολλανδός αθλητής του αιώνα. Συνήθως αγωνιζόταν με το νούμερο 14 στην πλάτη, ενώ όταν τα νούμερα ήταν από το 1 έως το 11 φορούσε το 9. Στην Εθνική Ολλανδίας αγωνίστηκε 48 φορές, από τις οποίες τις 34 ως αρχηγός και πέτυχε 33 γκολ. Επίσης υπήρξε ο πιο διάσημος ποδοσφαιριστής που αφομοίωσε το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο (total football) και το εφάρμοσε όσο αγωνίστηκε αλλά κι ως προπονητής αργότερα. Αν και η θέση του Κρόιφ στο γήπεδο ήταν σέντερ φορ, αγωνιζόταν σε όλο τον αγωνιστικό χώρο, οπουδήποτε θα μπορούσε να κάνει ζημιά στην αντίπαλη ομάδα.

«Το ποδόσφαιρο μου έδωσε τα πάντα, το τσιγάρο σχεδόν μου τα πήρε όλα». Ο Γιόχαν Κρόιφ κάπνιζε 20 τσιγάρα την ημέρα και αποφάσισε να κόψει το κάπνισμα για να σώσει τη ζωή του. Δύο μεγάλα πάθη είχε στη ζωή του: το ποδόσφαιρο και το κάπνισμα. Άναβε τσιγάρο ακόμα και μέσα στα αποδυτήρια στο ημίχρονο των αγώνων όταν έπαιζε μπάλα. Κάπνιζε πάντα Camel άφιλτρο, πριν από τη σέντρα του πρώτου αγώνα που φόρεσε τη φανέλα της Μπαρτσελόνα ήταν με το τσιγάρο στο στόμα στη φυσούνα και το έσβησε λίγο πριν μπει στο γήπεδο. Δεν τον ενδιέφερε που τον έβλεπαν όλοι. Ήταν ο Κρόιφ, κανείς δεν θα μπορούσε να του υποδείξει τι να κάνει και πως να συμπεριφέρεται. Τ 

Τέλη Φεβρουαρίου του 1991, ο Ολλανδός είναι προπονητής της Μπαρτσελόνα. Το άγχος είναι μεγάλο, ο Κρόιφ βρίσκει διέξοδο στο κάπνισμα, καπνίζει όλο και περισσότερα τσιγάρα την ημέρα. Θα μπει στην κλινική «Σαν Tzόρδι» της Βαρκελώνης για να υποβληθεί σε εγχείρηση ανοικτής καρδιάς. Όταν, τρεις ώρες μετά, ανακτά τις αισθήσεις του μετά την επέμβαση, το πρώτο πράγμα που ακούει από τον γιατρό του, Μάριο Πετί, είναι ότι αν θέλει να επιστρέψει στους πάγκους θα πρέπει να κόψει το κάπνισμα. 

Οι διακρίσεις του
1966: Πρωτάθλημα Ολλανδίας με τον Αγιαξ
1967: Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ολλανδίας με τον Αγιαξ
1968: Πρωτάθλημα Ολλανδίας με τον Αγιαξ
1969: Πρώτος ευρωπαϊκός τελικός και δεύτερη θέση με τον Αγιαξ κόντρα στη Μίλαν (Κύπελλο Πρωταθλητριών, σκορ: 1-4)
1970: Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ολλανδίας με τον Αγιαξ
1971: Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης, Κύπελλο Ολλανδίας με τον Αγιαξ, κορυφαίος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής
1972: Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης, Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ολλανδίας, Ευρωπαϊκό Σούπερκαπ και Ιντερκοντινένταλ με τον Αγιαξ
1973: Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης, Πρωτάθλημα Ολλανδίας, Ευρωπαϊκό Σούπερκαπ με τον Αγιαξ, κορυφαίος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής
1974: Πρωτάθλημα Ισπανίας με την Μπαρτσελόνα, 2η θέση με την Εθνική Ολλανδίας στο Μουντιάλ της Γερμανίας, κορυφαίος ποδοσφαιριστής στην Ευρώπη
1978: Κύπελλο Ισπανίας με την Μπαρτσελόνα
1982: Πρωτάθλημα Ολλανδίας με τον Αγιαξ
1983: Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ολλανδίας με τον Αγιαξ
1984: Πρωτάθλημα Ολλανδίας με τη Φέγενορντ
1999: Αναδείχθηκε ως κορυφαίος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής του αιώνα και κορυφαίος Ολλανδός αθλητής του αιώνα
Ως προπονητής
1986: Πρωτάθλημα Ολλανδίας με τον Αγιαξ
1987: Πρωτάθλημα Ολλανδίας, Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης με τον Αγιαξ
1989: Κύπελλο Κυπελλούχων με Μπαρτσελόνα
1990: Κύπελλο Ισπανίας με Μπαρτσελόνα
1991: Πρωτάθλημα και Σούπερκαπ Ισπανίας με Μπαρτσελόνα
1992: Πρωτάθλημα και Σούπερκαπ Ισπανίας, Κύπελλο Πρωταθλητριών με Μπαρτσελόνα
1993: Πρωτάθλημα και Σούπερκαπ Ισπανίας, Ευρωπαϊκό Σούπερκαπ με Μπαρτσελόνα
1994: Πρωτάθλημα Ισπανίας